Dünyanın en güzel insanları… Onlar, gururunu çoktan bir kenara bırakmış insanlardır. Size yalnız olduklarını, hayattan korktuklarını ya da zaman zaman kendilerinden nefret ettiklerini saklamadan anlatabilirler.
Ve bunu anlatırken, kendilerini küçük düşürmezler, sadece insan olmanın ne demek olduğunu hatırlatırlar.
Bu insanlar mutsuz olabilir, evet. Ama sıradan bir mutsuzluk değildir onlarınki. Mutsuzluklarına dair çok özel bir bakış açısı geliştirmişlerdir.
İçinizdeki en kırık, en karanlık parçayı dile getirdiğinizde sizi yargılamazlar; hepsini içeriden, sanki sizinle birlikte yaşamışlar gibi derinlemesine anlarlar.
“Normal” görünmeye çalışmazlar. Akıl sağlığına dair toplumsal beklentilere bağlı değillerdir.
Onlar, hayatın büyük ölçüde acı, gizem ve hatadan ibaret olduğunu bilir ve sizi bu gerçekten uzaklaştırmaya çalışmaz, “neşelendirme” kibarlığıyla avutmaya kalkmazlar.
Bu yüzden güvenilirdirler. Çünkü korkaklıklarını da, bozulmaya meyilli yanlarını da dürüstçe kabul etmişlerdir.
Sizin itibarınıza zerre kadar önem vermezler; çünkü insanların neye dönüşebileceğini çok iyi bilirler. Kalabalıklara karşı derin bir güvensizlik taşırken, bireye karşı hayret verici bir şefkat ve incelikle yaklaşırlar.
Aşka, beğenilmeye, kariyer başarılarına ve her şeye “pozitif düşünceyle” bakma takıntısına zamanında kapılmışlardır — ama o tünelden geçip, öteki tarafa ulaşmışlardır.
Mizahları zamanla karanlık bir hal almıştır; çünkü taşıdıkları umutlarla yaşadıkları gerçekler arasındaki uçurum fazlasıyla derindir.
Kendi içlerindeki en garip, en tuhaf yönlerle yüzleşmişlerdir. Bu yüzden sizdeki sıra dışı yanları da anlayabilirler. Hayatın bir bütün olarak yolunda gitmeyeceğini kabullenmişlerdir – ve işte tam da bu umutsuzluk zemininde, olağanüstü zenginlikte ve kahkahayla gülebilirler.
Bu insanlar, hayatın en zor zamanlarında yanınızda olmasını isteyeceğiniz kişilerdir. Bir hastane odasında, bir çöküş anında… Sessizce elinizi tutacak olanlar onlardır.
İşte bu insanlara her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var. Hayatlarımızda yer vermemiz gereken asıl kişiler onlar. Ve belki de en önemlisi, biz de başkaları için böyle biri olmaya cesaret etmeliyiz.
Bir yanıt yazın